Proza życia.

5:23 

Leżę wyciągnięta na leżaku. W łapce trzymam pinacolade nalaną do połówki kokosa. Jest gorąco i słońce strasznie grzeje, ale palmy dają przyjemny cień. Morze jest takie niebieskie... A może to ocean? Zamykam oczy i słyszę tylko jego szum. W oddali musi przepływać jakiś statek wycieczkowy, bo dochodzi mnie dźwięk syreny. No nic, zaraz przepłynie i znowu będzie cudownie cicho... Pójdę chyba na chwilę popływać, a potem cała mokra położę się na hamaku i powoli sobie zasnę, czując jak słońce pozbywa się pojedynczych kropel słonej wody z mojego ciała. Może wypiję jeszcze jednego drinka. W końcu nie muszę dziś nic robić. Nic, poza leżeniem w tym cudownym miejscu i piciem pinacolady. Hmmm... Statek chyba płynie w moją stronę, bo syrena staje się coraz głośniejsza. Chyba pora przenieść się z plaży na basen, tam przynajmniej będzie....

- UEEEEEE! UEEEEEEE! UEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!

- Wsadź mu smoczek... - Grzesiek mamrocze przez sen. Cholera. A było tak fajnie. Podnoszę się i zaglądam do łóżeczka. Wpycham Olkowi smoczek do buzi. Spokój. Kładę się z powrotem. Zdążyłam tylko położyć głowę na poduszce. Smoczek pięknym łukiem przeleciał ponad naszymi głowami. Nie ma co, ma siłę plucia ten nasz dziecek.

- UEEEEEEE! UEEEEEEEEE! NIEEEEEEEEEEE! NIEEEEEE! UEEEEEEE! 

Grzesiek podnosi się i kładzie Olka między nas, zmieniając mu po drodze pieluchę (która jakimś cudem waży więcej niż dziecko). Synek przytula się do któregoś z nas i idzie spać. 

6:17

Budzi mnie rytmiczne szarpanie za kitkę. Odwracam się i widzę uśmiechnięty pyszczek Olka.

- Heeeee!

Dobra, to chyba oznacza jedzenie. Albo kupę. Nie, jednak pielucha czysta, więc chodzi o jedzenie. Karmię. W trakcie karmienia robi kupę, którą jakimś cudem trzeba wycierać mu z włosów. Zmiana pieluchy i dalszy sen.

8:50

- UEEEEE! UEEEEE! 

Smoczek w buzie i śpimy dalej.

9:46

- AGUGUGEGA. GUGU! GHRRRRRR. GRRRRR GU. GAGEGAGA.

Olek wybitnie stara się coś wytłumaczyć swoim stopom. Zerka na mnie i widzi, że obudził mnie tym przemówieniem.

- Hyyyyy! Heeeeheeee! Ihihihi! 

Oho, no to koniec drzemania. Witamy się z nim oboje. Pora na śniadanko.

9:50

Śniadanko przerwane kolejną kupą. W trakcie zmiany pieluchy synek postanawia, że chce mu się siku. I jeszcze jedną kupę. Taplamy się w fekaliach.

10:00

Doprowadziliśmy się jakoś do porządku. Grzesiek leży z Olkiem na łóżku i bawią się w swoje męskie zabawy (gilgotki i przytulaski). Ja w tym czasie robię nam kawę. Doszłam do wprawy i kawę wypijam za jednym przechyleniem kubka. Wiem, że jeśli spróbuję się nią delektować i chociaż na chwilę oderwę od niego usta, to dokończę ją wieczorem. Albo za dwa dni. 

11:00

Powoli zaczynają boleć mnie mięśnie od noszenia i patatajania Olka. Na dodatek trzeba to robić w rytm bonanzy bo tylko wtedy się cieszy. Pora na kolejne jedzonko. Oczywiście Olka, moje śniadanie musi jeszcze poczekać.

13:00 

Powoli kończą mi się pomysły zabaw, bo każda jest fajna, ale tylko przez pięć minut. Wciskam syna Grześkowi, a sama idę zrobić sobie miskę płatków z mlekiem. I siku. Zdążyłam dojść do drzwi łazienki, kiedy słyszę:

- Maaaaaaaamoooooo! Maaaaaaamoooooooo!

Tup tup tup tup wracam do moich mężczyzn. Okazało się, że w ciągu tych piętnastu sekund zdążyli już obejść cały ogródek, obejrzeć każde drzewko i nawet na dowód Olek ściska w łapce listka dla mnie. 

Super. 

Czuję, że popuściłam w majtki.

13:15

Dziecko zasypia. Jem śniadanie, idę pod prysznic, sprzątam walające się po podłodze ubrania. Zajmuje mi to jakieś pięć minut, bo...

13:20

Jednak wcale nie zasypia. A to jajcarz numerant jeden. Dobra, wypuszczamy z klatki królika, Olka kładziemy na macie. Niech się bawią. 

13:25

Z niewiadomych przyczyn Olek już wcale nie jest na macie, tylko kawałek dalej. Próbuje zjeść podłogę i wkurza się, że nie mieści mu się do buzi. Królik schował się pod jego łóżeczkiem i nie chce wyjść. Podejrzewam, że jego też próbował zjeść.

13:30

Jednak drzemka. Puszczam sobie Dr House'a i też się kładę. 

16:27

O cholera, jak to się stało? Olek śpi dalej przytulony do mnie, ale kiedy czuje, że się obudziłam, on też postanawia wstać. No dobra, no to jeść i wracamy na matę. 

16:30

Odkrył nową zabawę. Wyrzuca smoczek przed siebie i leżąc na brzuchu uderza w niego czołem. Czasem trafi do buzi i się dziwi.

17:00 

Siadam do komputera. Może uda mi się coś napisać...?
PFFRRRRRRYT!
-Hehe GUGE!
Albo i nie...